Ποια είναι η διαφορά μεταξύ οστεοαρθρίτιδας και οστεοαρθρίτιδας των αρθρώσεων;

Τα προβλήματα στις αρθρώσεις συχνά απασχολούν άνδρες και γυναίκες άνω των 40. Μπορούν να υποδηλώνουν την ανάπτυξη ασθενειών όπως η αρθρίτιδα και η οστεοαρθρίτιδα. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ των παθολογιών και τι είδους θεραπεία απαιτούν - αυτές είναι οι ερωτήσεις που μπορεί να κάνει ένας ασθενής με παράπονα πόνου στις αρθρώσεις σε γενικό ιατρό ή ρευματολόγο κατά τη διάρκεια ενός ραντεβού.

Τι είναι η οστεοαρθρίτιδα και η αρθρίτιδα;

Για να καταλάβετε ποια είναι η διαφορά μεταξύ της χρόνιας αρθρίτιδας και της οστεοαρθρίτιδας, πρέπει πρώτα να καταλάβετε ποιες είναι αυτές οι μυοσκελετικές διαταραχές.

Η αρθρίτιδα είναι μια φλεγμονώδης νόσος που επηρεάζει μία ή περισσότερες αρθρώσεις. Στις περισσότερες περιπτώσεις, εκδηλώνεται στο πλαίσιο εκτεταμένων παθολογικών αλλαγών στο ανθρώπινο σώμα.

Συνηθέστερα, η αρθρίτιδα προκαλείται από μολυσματικές και αυτοάνοσες ασθένειες που επηρεάζουν τη λειτουργία των εσωτερικών οργάνων ή ολόκληρων συστημάτων. Πολύ λιγότερο συχνά, η αρθρίτιδα προκαλείται από τραυματισμό.

Οι γιατροί αναφέρονται σε μια ξεχωριστή ομάδα αντιδραστικού τύπου αρθρίτιδας. Είναι συνέπεια της ανάπτυξης επιπλοκών μετά την πορεία μιας μολυσματικής νόσου. Σε αυτό το αποτέλεσμα οδηγούν τα χλαμύδια, η γονόρροια, η γρίπη, η σύφιλη και οι εντερικές λοιμώξεις.

Οι φλεγμονώδεις διεργασίες στις αρθρώσεις, οι οποίες παρατηρούνται κατά την ενεργό ανάπτυξη της αρθρίτιδας, τραυματίζουν κυρίως τον αρθρικό υμένα. Σε αυτή την περίπτωση, το άτομο αρχίζει την αρθρίτιδα. Η σύνθεση του αρθρικού υγρού αλλάζει επίσης. Ο αριθμός τους αυξάνεται ραγδαία. Ως αποτέλεσμα, εμφανίζεται αισθητό οίδημα στο σημείο της βλάβης. Η φλεγμονή επηρεάζει σοβαρά τον χόνδρο που επενδύει τις επιφάνειες των οστών στην περιοχή της άρθρωσης. Σταδιακά σχηματίζεται διάβρωση πάνω του, εκθέτοντας αυτές τις δομές.

Η οστεοαρθρίτιδα ανήκει στην ομάδα των μη φλεγμονωδών νοσημάτων. Ταυτόχρονα, αναπτύσσεται σε φόντο παθολογικών αλλαγών στις αρθρώσεις, ειδικότερα, εκφυλισμό του χόνδρινου ιστού που καλύπτει τα οστά. Μερικές φορές είναι η παρατεταμένη πορεία της φλεγμονώδους διαδικασίας που οδηγεί στην λέπτυνση αυτού του ιστού και στην ταχεία βλάβη του.

Η διαφορά μεταξύ οξείας ή χρόνιας αρθρίτιδας από την οστεοαρθρίτιδα είναι ότι η δεύτερη ασθένεια είναι πιο συχνή σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Η ανάπτυξή του σχετίζεται άμεσα με τη φθορά του χόνδρου και την ανάπτυξη της οστεοπόρωσης. Αυτή η ασθένεια δεν αντανακλάται βέλτιστα στη λειτουργία του μυοσκελετικού συστήματος.

Υπάρχουν περιπτώσεις που διαγνώστηκε αρθροπάθεια σε νεαρούς ασθενείς. Η ασθένεια συνήθως βιώνεται από επαγγελματίες αθλητές και εργαζόμενους των οποίων οι δραστηριότητες έχουν συνεχή επίδραση στις αρθρώσεις. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει επίσης άτομα που είναι υπέρβαρα.

Όλοι οι τύποι οστεοαρθρίτιδας εμφανίζονται μόνο επειδή ο ιστός χόνδρου σε ένα άτομο γίνεται πολύ λεπτός και εμφανίζεται μια δυστροφική αλλαγή σε αυτές τις δομές. Ως αποτέλεσμα ενός τέτοιου τραυματισμού, ο χόνδρος στερείται της ευκαιρίας να αντιμετωπίσει πλήρως τα κύρια καθήκοντά του.

Αιτίες αρθρίτιδας

Για να βρείτε τη βασική διαφορά μεταξύ της αρθρίτιδας της άρθρωσης και της οστεοαρθρίτιδας, πρέπει να μελετήσετε προσεκτικά τις αιτίες που προκαλούν αυτές τις ασθένειες.

Οι ακόλουθοι αρνητικοί παράγοντες οδηγούν στην ανάπτυξη αρθρίτιδας:

• κατάγματα ανοιχτού ή κλειστού τύπου.
• μόλυνση σε ανοιχτό κάταγμα.
• μώλωπες και χτυπήματα στην άρθρωση.
• Συνεχής σωματική καταπόνηση στις αρθρώσεις.
• Επίδραση φυσικών και χημικών παραγόντων;
• αλλεργική αντίδραση;
• Δηλητηρίαση;
• Υπερθέρμανση και υποθερμία της άρθρωσης.

Στην παιδική ηλικία, η αρθρίτιδα μπορεί να προκληθεί από την ανάπτυξη beriberi σε ένα παιδί και από πολύ εξασθενημένη ανοσία. Οι κοινές αιτίες περιλαμβάνουν μόνιμους τραυματισμούς στις αρθρώσεις. Οι δομές που αποτελούν μέρος των κάτω άκρων υποφέρουν περισσότερο από αυτόν τον παράγοντα.

αιτίες οστεοαρθρίτιδας

Η οστεοαρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από έναν εκτενή κατάλογο αιτιών που μπορούν να οδηγήσουν στην ανάπτυξή της. Η ασθένεια προκαλείται από τους ακόλουθους αρνητικούς παράγοντες:

• κληρονομικές ασθένειες που επηρεάζουν τον συνδετικό ιστό.
• Αυξημένο υπόβαθρο αλλεργικών αντιδράσεων.
• ασθένειες αυτοάνοσης φύσης.
• μεταβολική νόσος?
• αλλαγές στα επίπεδα ορμονών?
• Χρόνιες παθολογίες του ήπατος και των νεφρών.
• αυτοάνοσο νόσημα;
• σακχαρώδης διαβήτης.

Η ανάπτυξη κακοήθων νεοπλασμάτων, όπως καρκινωμάτων ή σαρκωμάτων, οδηγεί στην καταστροφή του χόνδρου και του ιστού των αρθρώσεων. Ένας άλλος λόγος για την εμφάνιση της νόσου μπορεί να ονομαστεί σοβαρή δηλητηρίαση του ανθρώπινου σώματος.

Αφού μελετήσει τα αίτια της νόσου, κάθε ασθενής μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα πώς η αρθροπάθεια διαφέρει πραγματικά από την αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος.

συμπτώματα της νόσου

Ο ευκολότερος τρόπος για να αναγνωρίσετε μια μεταδοτική ασθένεια. Η οστεοαρθρίτιδα είναι πιο δύσκολο να εντοπιστεί γιατί δεν μπορεί να αφεθεί για πολύ. Αυτή είναι μια άλλη σημαντική διαφορά μεταξύ των μυοσκελετικών διαταραχών. Ωστόσο, τόσο η πρώτη όσο και η δεύτερη ασθένεια μπορούν ακόμα να ανιχνευθούν. Για να γίνει αυτό, πρέπει κανείς να γνωρίζει ακριβώς ποια συμπτώματα συνοδεύουν την πορεία τους στα αρχικά και προχωρημένα στάδια ανάπτυξης.

Συμπτώματα αρθρίτιδας	Συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας
Σοβαρό οίδημα στην πληγείσα περιοχή ή ελαφρύ πρήξιμο. αύξηση της γενικής θερμοκρασίας του σώματος. ερυθρότητα του δέρματος σε προβληματικές περιοχές. Αιχμηρός πόνος κατά την κίνηση της πάσχουσας άρθρωσης. επιδείνωση της γενικής ευημερίας. Αίσθημα παλμών ακόμα και σε ηρεμία. Φλεγμονή της πάσχουσας άρθρωσης.	Εμφάνιση πόνου στην άρθρωση που μοιάζει με κύμα. Σύνδρομο ήπιου πόνου στα αρχικά στάδια της νόσου. δυσκαμψία στις κινήσεις, η οποία είναι ιδιαίτερα έντονη το πρωί. αλλαγή στην κινητικότητα των αρθρώσεων. Πλήρης απώλεια κινητικότητας στην προχωρημένη πορεία της νόσου.

Με την αρθρίτιδα, ο πόνος στο σημείο της άρθρωσης δεν υποχωρεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η μόλυνση που προκάλεσε την ασθένεια μπορεί να εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος. Τότε κινδυνεύουν τα εσωτερικά όργανα και οι υγιείς αρθρώσεις.

Μερικά σημάδια ασθένειας των αρθρώσεων είναι κοινά. Αλλά τα περισσότερα από αυτά εξακολουθούν να είναι διαφορετικά. Επομένως, τα συμπτώματα που ενοχλούν τον ασθενή μπορούν να βοηθήσουν τον γιατρό να διαγνώσει σωστά τη νόσο ακόμη και πριν υποβληθεί σε διάγνωση.

Διαφορική διάγνωση οστεοαρθρίτιδας και αρθρίτιδας

Κανένας γιατρός δεν θα διαγνώσει έναν ασθενή χωρίς να διαβάσει τα αποτελέσματα των εξετάσεών του. Χωρίς αυτό, δεν μπορεί να γνωρίζει πώς να αντιμετωπίσει σωστά την τρέχουσα ασθένεια του ασθενούς και εάν η προτεινόμενη θεραπεία θα τον βοηθήσει.

Εάν υπάρχει υποψία αρθρίτιδας ή οστεοαρθρίτιδας, ο γιατρός θα παραπέμψει τον ασθενή στα ακόλουθα διαγνωστικά μέτρα:

1. Γενική ανάλυση ούρων;
2. Γενική ανάλυση αίματος;
3. χημεία αίματος?
4. τεστ ρευματισμών?
5. εξέταση με ακτίνες Χ;
6. Η μελέτη του αρθρικού υγρού.

Εάν ο γιατρός εξακολουθεί να έχει αμφιβολίες για την ακρίβεια της προτεινόμενης διάγνωσης, θα πρέπει να παραπέμψει τον ασθενή για μαγνητική τομογραφία.

θεραπευτικές τακτικές

Όταν ένας ειδικός καταλάβει τη διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και οστεοαρθρίτιδας, μπορεί να επιλέξει την κατάλληλη θεραπεία για καθεμία από αυτές τις ασθένειες. Ο γιατρός είναι υποχρεωμένος να συνταγογραφήσει φαρμακευτική θεραπεία στον ασθενή, καθώς χωρίς αυτήν είναι απίθανο να είναι σε θέση να επιτύχει ανακούφιση από μια περίπλοκη κατάσταση που προκαλείται από φλεγμονή του γόνατος ή άλλης άρθρωσης.

θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας

Η βάση της θεραπείας της αρθροπάθειας είναι η φαρμακευτική θεραπεία. Επιπλέον, συνιστάται ιδιαίτερα στον ασθενή να αποφεύγει την αυξημένη πίεση στις αρθρώσεις, που μπορεί να τους τραυματίσει ακόμη περισσότερο. Εκτός από τα φάρμακα, για θεραπευτικούς σκοπούς πρέπει να χρησιμοποιήσετε ειδικές γυμναστικές ασκήσεις, να τρώτε σωστά, να παρακολουθείτε το σωματικό σας βάρος και, εάν είναι δυνατόν, να περάσετε χρόνο σε χώρους σπα.

Η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας απαιτεί συμμόρφωση με το τυπικό θεραπευτικό σχήμα:

• Λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων που μειώνουν τη σοβαρότητα της φλεγμονής και του οιδήματος.
• Η χρήση ορμονικών κορτικοστεροειδών, τα οποία αντιμετωπίζουν τον οξύ πόνο σε ιδιαίτερα δύσκολες περιόδους της νόσου.
• Πρόσθετη λήψη γαστροπροστατευτών που προστατεύουν τη βλεννογόνο μεμβράνη των πεπτικών οργάνων από τις επιθετικές επιδράσεις των φαρμάκων.
• Η χρήση χονδροπροστατευτών στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας. Είναι απαραίτητα για την αποκατάσταση της ποιότητας του αρθρικού υγρού, η σύνθεση του οποίου αλλάζει υπό την επίδραση της φλεγμονής.
• Ενδοαρθρική έγχυση υαλουρονικού οξέος, το οποίο σχηματίζει μια μεμβράνη αρθρικών κυττάρων.
• Λήψη φαρμάκων για την ανακούφιση από αφόρητους πόνους στις αρθρώσεις.

Μετά την καταστολή των συμπτωμάτων μιας επιδεινωμένης πορείας αρθροπάθειας, μπορεί να ξεκινήσει η φυσιοθεραπεία. Η μαγνητική, η παλμική ηλεκτρομαγνητική, η θεραπεία κρουστικών κυμάτων και λέιζερ αντιμετωπίζουν έναν τέτοιο τραυματισμό.

Οι ασθενείς δεν χρειάζεται να ακολουθούν αυστηρή δίαιτα κατά τη διάρκεια της θεραπείας της οστεοαρθρίτιδας. Δεν υπάρχει τίποτα λάθος. Η έλλειψη ειδικής δίαιτας είναι ένας άλλος παράγοντας που αναφέρεται όταν απαντάται στο ερώτημα πώς διαφέρει η αρθρίτιδα από την οστεοαρθρίτιδα. Δεν ξεκαθαρίζει όμως ποιο είναι το χειρότερο από αυτά. Οι γιατροί συνιστούν να εμπλουτίσετε τη διατροφή σας με πιάτα που περιέχουν ζελατίνη, κορεσμένη με κολλαγόνο, που είναι απαραίτητο για την κατασκευή του χόνδρου.

Σε σοβαρές περιπτώσεις, η οστεοαρθρίτιδα απαιτεί χειρουργική επέμβαση για την αντικατάσταση της κατεστραμμένης άρθρωσης.

Θεραπεία Αρθρίτιδας

Η αρθρίτιδα συνήθως αντιμετωπίζεται όπως κάθε συστηματική ασθένεια. Απαιτείται μια ολοκληρωμένη προσέγγιση. Πρώτα απ 'όλα, είναι απαραίτητο να εξαλειφθούν τα έντονα συμπτώματα της παθολογικής διαδικασίας στην άρθρωση. Αφού προσδιορίσετε την αιτία της παραβίασης, προχωρήστε στην εξάλειψή της.

Με την αρθρίτιδα, είναι σύνηθες να τηρείτε το ακόλουθο θεραπευτικό σχήμα:

1. Λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων που πρέπει να χορηγούνται ενδοφλεβίως ή ενδομυϊκά.
2. Η χρήση ορμονικών φαρμάκων με τη μορφή ενέσεων στη θεραπεία.
3. λήψη μυοχαλαρωτικών ή αντισπασμωδικών για την ανακούφιση των μυϊκών σπασμών.
4. Η χρήση αντικαταθλιπτικών όταν ο ασθενής φοβάται το άγχος.
5. Υποδοχή γαστροπροστατευτών, σχεδιασμένων για προστασία από τις αρνητικές επιπτώσεις ισχυρών φαρμάκων στο πεπτικό σύστημα.
6. Η χρήση χονδροπροστατευτικών απαραίτητων για την αποκατάσταση των ιστών του χόνδρου.

Επιπλέον, οι ασθενείς με αρθρίτιδα πρέπει να ακολουθούν αυστηρή δίαιτα και να υποβάλλονται σε φυσικοθεραπεία. Οι γιατροί συνιστούν ανεπιφύλακτα να λάβετε θεραπεία με κρουστικό κύμα, λέιζερ, μαγνητική και ηλεκτροπαλμική θεραπεία.

επιπλοκές

Η έλλειψη θεραπείας ή η ακατάλληλη συμπεριφορά της οδηγεί στην ανάπτυξη επιπλοκών που χαρακτηρίζουν το προχωρημένο στάδιο της αρθρίτιδας ή της αρθρίτιδας. Ο πίνακας δείχνει τις παθολογικές καταστάσεις που αναπτύσσονται στο πλαίσιο αυτών των ασθενειών.

Επιπλοκές αρθρίτιδας	επιπλοκές της οστεοαρθρίτιδας
Εγκεφαλικό; ασθένειες του καρδιαγγειακού συστήματος · Φλεγμονώδεις διεργασίες στα όργανα της όρασης. φλεγμονή των αιμοφόρων αγγείων? Δερματολογικές παθήσεις? χωλότητα; ασθένειες των πνευμόνων.	καταστροφή της προσβεβλημένης άρθρωσης. Πρόπτωση δίσκου; Παραβίαση της βιολογικής μηχανικής της σπονδυλικής στήλης.

Η οστεοαρθρίτιδα οδηγεί σε λιγότερες επιπλοκές. Αλλά δεν είναι λιγότερο επικίνδυνα από τις καταστάσεις που εμφανίζονται με την αρθρίτιδα.

πρόβλεψη

Η πορεία των παθήσεων των αρθρώσεων στο αρχικό στάδιο ανάπτυξης στους νέους έχει ευνοϊκή πρόγνωση, αφού οι περισσότεροι ασθενείς εξακολουθούν να επιτυγχάνουν σταθερή ύφεση. Αυτό ισχύει για περιπτώσεις όπου πρόσθετες ασθένειες δεν εμφανίζονται στο φόντο της αρθρίτιδας ή της αρθρίτιδας.

Η σωστά επιλεγμένη θεραπεία θα βοηθήσει στη διατήρηση της φυσιολογικής κατάστασης ενός ατόμου, ακόμα κι αν πάσχει από τελικές ασθένειες. Για να αποφευχθεί η ανάπτυξη υποτροπής της νόσου, οι ασθενείς πρέπει να παρακολουθούν συνεχώς την υγεία τους και να ακολουθούν έναν σωστό τρόπο ζωής.

Άνδρες και γυναίκες μπορούν να αποφύγουν την επιδείνωση της συνολικής ευημερίας τους ακούγοντας το σώμα τους σε τακτική βάση. Είναι πολύ σημαντικό να δίνετε προσοχή σε οποιαδήποτε ασθένεια που με την πρώτη ματιά μπορεί να φαίνεται ασήμαντη. Επειδή οι περισσότερες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης της αρθρίτιδας με αρθρίτιδα, μπορεί να είναι λανθάνουσες ή ήπιες. Ο ασθενής δεν παρατηρεί καν πώς η ασθένειά του γίνεται ξαφνικά χρόνια.

Ακόμη και χωρίς εμφανή σημάδια της νόσου, οι άνθρωποι θα πρέπει να επισκέπτονται τακτικά το ιατρείο με προγραμματισμένη εξέταση υγείας προκειμένου να εντοπιστεί έγκαιρα η παθολογία που αναπτύσσεται στις αρθρώσεις.